Hariku seperti biasa...

Melihat anak2 membesar depan mata dan mendidik dgn tangan sendiri memang 1 anugerah yg tidak ternilai..terasa besarnya pengorbanan seorang ibu...Seperti biasa hari2 ana masih bersama anak2 dan hasben...menjadi surirumah sepenuh masa. Rutin harian memasak, mengemas, jaga anak2...rasa lah macam mana mak jaga kami adik beradik 8 orang, cuma aku baru ada dua org anak...tu pun letihnya mcm 8 org anak...tp, zaman dulu bukan mcm zaman skrg...dulu, mak kata A...A lah kita ikut x byk soal..tp budak2 zaman skrg..kata A...dia jawab ABCDE...huhuhuh dan, kdg2 perkataan2 yg keluar dr mulut anak2 kecil tu....kita pun x sangka mcm org2 besaq ckp...keadaan sekeliling byk mempengaruhi minda dan kelakuan mereka...adoi apa ana tulis ni..Tp tu lah....dr hati..mmg rasa takut sgt dgn keadaan zaman sekarang...dlm berita..mcm2 kes pelik2..kdg2 naik takut! apa laa...nak jd dgn anak2 kita nnt...kalau iman x betul2 kuat abiss!!!...Sebagai ibubapa skrg, mmg tanggungjawab didik anak amat penting, zaman sekarang xleh bg kebebasan dlm apa jua keadaan...mmg kena pantau xtvt anak jgn terlepas pandang, dlm masa yg sama x leh juga terlalu mengongkong nnt anak2 mula la memberontak... Apapun kena balik pada didikan agama, bagi asas agama yg kuat dalam diri anak2...pastikan mereka x lalai...disampin terus berdoa kpd Allah swt supaya selamatkan ahli keluarga kita dr perkara2 yg x elok...fuuhh....latihan essei..yg terbit dr hati...